ភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ Deity of Christ

គោលលទ្ធិអំពីព្រះគ្រីស្ទ
ភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ
(Deity of Christ)
ភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជាបញ្ហាដ៏សំខាន់អស់កល្បជានិច្ចមួយ។ ទស្សនៈរបស់អ្នកអាចមានន័យ ជាអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ឬស្ថាននរក។ អ្នកត្រូវតែមានការយល់ដឹងដ៏ត្រឹមត្រូវមួយអំពីភាពជាព្រះ របស់ព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះ។ ហេតុដូច្នេះ ភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទពិតប្រាកដជាគោល លទ្ធិនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏សំខាន់មួយក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិសំខាន់ៗដទៃទៀត។ អារក្សសាតាំងស្គាល់សេចក្តី​នេះយ៉ាងច្បាស់ ហើយនេះជាហេតុផលដែលពួកគ្រូខុសឆ្គងបានបង្កើតនិងសាយភាពគោលលទ្ធិខុសឆ្គង​ជា​ច្រើនក្នុងគោលបំណងដើម្បីបដិសេធភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។
ពួកអារីយ៉ាន(The Arians)បានជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាបុគ្គលដែលបានកើតមក មានថ្នាក់ខ្ពស់ ប៉ុន្តែមិន មែនជាព្រះនោះទេ(ពួកទីបន្ទាល់យេហូវ៉ានៅសម័យសព្វថ្ងៃនេះជឿ និងកាន់តាមគោលលទ្ធិខុសឆ្គងរបស់ពួក អារីយ៉ាននេះ)។   គោលលទ្ធិរបស់ពួកណេស្តូរីយ៉ាន(The Nestorian Heresy) បានបដិសេធពីភាពរួបរួមនៃ​លក្ខណៈ​​របស់ព្រះគ្រីស្ទ ថាព្រះគ្រីស្ទមានភាពពាក់កណ្តាលជាមនុស្សនិងពាក់កណ្តាលជាព្រះ។ ឯពួក​អេប៊ីយ៉ុន (Ebionism) បានបដិសេធពីលក្ខណៈជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវ គេថា ទ្រង់គ្រាន់តែបានទទួលព្រះ​វិញ្ញាណបរិសុទ្ធបន្ទាប់ពីទ្រង់ទទួលពិធីជ្រមុជទឹកតែប៉ុណ្ណោះ។  ពួកសាបាលីយ៉ាន(Saballianism)  បានបង្រៀន ថា មានព្រះមួយដែលបានបើកសម្តែងអង្គទ្រង់ ជាព្រះវរបិតានៅក្នុងសញ្ញាចាស់ ជាព្រះរាជបុត្រានៅក្នុងសញ្ញា ថ្មី  និងជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅសម័យបច្ចុប្បន្ន។ ពួកអ៊ុយនីតារីយ៉ាន(Unitarianism) ឬ​សូគីនីយ៉ាន​(Socinianism)បានបដិសេធពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយប្រកាសថា មានតែព្រះវរបិតាមួយគត់គឺជាព្រះ ព្រះយេស៊ូវគឺគ្រាន់តែជាមនុស្សធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ  ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអំណាចមួយដែលគ្មានរូបរាង តែប៉ុណ្ណោះ។
ការខំប្រឹងរបស់អារក្សសាតាំង ដើម្បីបដិសេធពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺបានបន្តមានឥតឈប់ឈរ តាំពីអតិតកាលមកម្ល៉េះ។ វាដឹងថា ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ដាក់សេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវមួយផ្សេងទៀតដែល ខុសឆ្គង ដែលមិនមែនជាព្រះ នោះមនុស្សនោះនឹងវិនាសក្នុងឋាននរកអស់កល្បជានិច្ច។ តាមហេតុផលនេះ ដែលភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជាគោលលទ្ធិជាសរសរគ្រឹះនៃសេចក្តីជំនឿគ្រីស្ទាន។ នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងនឹងឈ្វេងយល់ថា ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងយ៉ាងច្បាស់ ថាព្រះយេស៊ូវពិតជាព្រះ។
I.  និយមន័យនៃភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ  DEFINITION OF THE DEITY OF CHRIST

A.         នោះយើងតាមពួកលោកឪពុកដ៏វិសុទ្ធ គ្រប់គ្នាយល់ស្របជាមួយគ្នា បង្រៀនមនុស្សឲ្យលន់តួ​ចំពោះព្រះរាជបុត្រាតែមួយ គឺព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះដ៏គ្រប់លក្ខណ៍តែមួយជាមួយនឹង​ព្រះវរបិតា...ជាព្រះដ៏ពិត... ដូចគ្នានឹងព្រះវរបិតា ...តែមួយជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រា​ ជាព្រះរាជ បុត្រាតែមួយ ព្រះដ៏ជាព្រះបន្ទូល ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ[1]
  
B.         យើងជឿលើព្រះអម្ចាស់តែមួយគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ អស់កល្បជានិច្ច ព្រះជាម្ចាស់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ ពន្លឺចេញពីពន្លឺ ព្រះពិតចេញពីព្រះពិត មិនមែនត្រូវបានបង្កើតឡើយ តែជាព្រះអង្គដែលគង់នៅជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ដែលរបស់ទាំង អស់បានកើតមកដោយសារទ្រង់[2]

 C.        យើងថ្វាយបង្គំព្រះត្រៃឯកតែមួយ ហើយត្រៃឯកក្នុងភាពរួបរួម មិនបញ្ចូលគ្នា ក៏មិនចែកដាច់ ពីគ្នាក្នុងភាពជាព្រះរបស់ព្រះត្រៃឯក។ ពីព្រះអង្គព្រះវរបិតាគឺជាអង្គមួយ ឯអង្គព្រះរាជបុត្រា​គឺជាអង្គមួយទៀត ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាអង្គមួយទៀត។ ប៉ុន្តែភាពជាព្រះរបស់ព្រះ វរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺតែមួយ សិរីល្អរបស់ព្រះត្រៃឯកគឺស្មើគ្នា អំណាចចេស្តាជាព្រះរបស់ព្រះត្រៃឯកជាអនន្តរកាល។ គុណសម្បត្តិដែលព្រះវរបិតាមាន ព្រះ​រាជបុត្រាក៏មាន ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក៏មាន…តែមិនមែនជាព្រះបីទេ តែជាព្រះតែមួយ​គត់អស់កល្បជានិច្ច មិនមែនមានព្រះបីតាំងពីអស់កល្បជានិច្ច តែគឺមានតែមួយគត់តាំងពី អស់កល្បជានិច្ច…ដូច្នេះ ព្រះវរបិតាជាព្រះ ព្រះរាជបុត្រាជាព្រះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាព្រះ។ តែមិនមែនព្រះមានបីទេ គឺមានព្រះតែមួយគត់វិញ…គ្មានអង្គណាក្នុងព្រះត្រៃឯកមានវត្តមាន មុនឫក្រោយ ធំជាងឬតូចជាងឡើយ គឺរួបរួមគ្នានឹងស្មើគ្នា ដែលយើងជឿនិងប្រកាសថាជា​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រា ពេញជាព្រះនិងមនុស្ស។ ទ្រង់ជាព្រះមានគ្រប់ទាំង លក្ខណៈនៃព្រះវរបិតា មានវត្តមានមុនអ្វីៗទាំងអស់ ហើយទ្រង់មានគ្រប់លក្ខណៈ ជាមនុស្ស ពេញលេញ ជាវិញ្ញាណនិងសាច់ឈាមប្រកបដោយគំនិតពោរពេញដោយវិចារណញ្ញាណ ស្មើនឹងព្រះវរបិតាបើនិយាយពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះអង្គ ទាបជាងព្រះវរបិតាបើនិយាយពីភាព​ជាមនុស្សរបស់ព្រះអង្គ។ ទោះបីជាទ្រង់ជាព្រះនិងជាមនុស្សក៏ដោយ ក៏ទ្រង់មិនមែន២ទេ គឺ​ទ្រង់តែ១ទេ។ ទ្រង់តែមួយមិនមែនដោយផ្លាស់ប្រែពីភាពជាព្រះទៅជាមនុស្សទេ តែ​ដោយការ រួបរួមនៃលក្ខណៈរបស់ទ្រង់។ ដូចដែលមនុស្សមានទាំងវិញ្ញាណ ដែលប្រកបដោយ​វិចារណញ្ញាណ​​និងមានសាច់ឈាម ព្រះគ្រីស្ទគឺមានទាំងភាពជាព្រះនិងជាមនុស្ស[3]


II.       ការពិនិត្យពិច្ច័យផ្សេងៗ

A.         ដោយព្រោះសន្និបាតនីសៀ(the Council of Nicaea)នៅក្នុងគ.ស 325 មិនបានច្រានចោល​ភាព​ជាព្រះគ្រីស្ទនិងភាពអស់កល្បជានិច្ច ក៏អះអាងថាព្រះគម្ពីរមានភាពប្រាកដប្រជា មិនចេះ ភាន់ច្រឡំ។

B.         អ្នកជំទាស់នឹងភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវជាច្រើននាក់បាននិយាយថា ព្រះយេស៊ូវពីស្រុក​ណាសារ៉ែតមិនដែលប្រកាសពីព្រះអង្គទ្រង់ថាជាព្រះឡើយ។ គឺពួកអ្នកដើរតាមទ្រង់ទេជាអ្នក ប្រកាស ពួកគេបាននិយាយ ពួកគេបានធ្វើសេចក្តីប្រកាសសម្រាប់ទ្រង់ ហើយនោះពិតជាខុស ឆ្គង។ ការជំទាស់នេះមិនត្រូវទេ ព្រោះថាទ្រង់ពិតជាបានប្រកាសថាទ្រង់ជាព្រះ. . .  ប្រាកដ​ណាស់​ ដែលថា អ្នកជំទាស់នឹងភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ មិនបានពិនិត្យពិច្ច័យ និងទទួល​ថា​ព្រះគម្ពីរជាអំណាចធំបំផុតទេ បែរជាចោទសួរដោយសេរីពីបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរទៅតាមចិត្ត​ចង់​របស់ពួកគេទៅវិញ។  ទោះបីជាគេបដិសេធមិនទទួលស្គាល់យកភាពគ្មានភាន់ច្រឡំនៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏ដោយ គេមិនអាចបដិសេធពីភាពជាព្រះគ្រីស្ទបានឡើយ បើចង់បដិសេធភាពជាព្រះ​របស់ព្រះគ្រីស្ទ គេត្រូវតែបដិសេធភាពច្បាស់លាស់នៃព្រះគម្ពីរ ពីព្រោះមានភស្តុតាងច្រើន​ពេកណាស់ដែលបានបញ្ជាក់ពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់។







III.      មតិដែលផ្ទុយនឹងមតិធម្មតាដែលលេចឡើងទាក់ទងនឹងភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ

A.       តើព្រះគ្រីស្ទអាចពេញជាព្រះនិងពេញជាមនុស្សម្តេចនឹងកើត?
B.         ព្រះគ្រីស្ទ ព្រះវរបិតា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ទាំងអស់ជាព្រះ តើអាចទៅរួចដែរឬ​ដែល​ថា​ព្រះ​មានតែមួយគត់នោះ?
C.       តើព្រះដែលជាវិញ្ញាណ អាចយកកំណើតជាមនុស្សដែលជាសាច់ឈាមយ៉ាងដូចម្តេច
          កើត?
D.       តើព្រះគ្រីស្ទកើតពីស្ត្រីមានបាបហើយមិនមាននិស្ស័យបាបយ៉ាងដូចម្តេចកើត?​
E.       ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះ ម្តេចបានជាសុគតលើឈើឆ្កាង?
F.         ហេតុអ្វីបានជាព្រះគ្រីស្ទទុកចោលមិនអនុវត្តភាពជាព្រះមានអំណាចគ្រប់ចេស្តា គង់នៅគ្រប់​កន្លែង ជ្រាបគ្រប់ការ? ដែលមានលក្ខណៈទាំងនេះ ហើយម្តេចមិនយកមកអនុវត្ត?
G.       បើព្រះយេស៊ូវជាព្រះមែន នោះតើទ្រង់បានអធិស្ឋានទៅកាន់ខ្លួនព្រះអង្គទ្រង់ឬទេ?
H.        ពេលព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលពីព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងដំណឹងល្អនោះ តើទ្រង់កំពុងមាន​បន្ទូល​អំពីព្រះអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ដោយសារទ្រង់ជាព្រះឬ?
I.          សំណួរនានាដូចខាងលើនេះត្រូវបាននិស្សិតសាលាព្រះគម្ពីរនិងពួកអ្នកសង្ស័​យ​ជាច្រើន នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ពួកជំនុំចោទសួរ។ សំណួរខ្លះពិតជាពិបាកឆ្លើយណាស់ និងនៅតែ ជាអាថ៌កំបាំងមិនអាចឆ្លើយបាននៅឡើយទេ ពិសេសទាក់ទងនឹងព្រះត្រៃឯក។ តើសំណួរ​ច្រើនណាស់អាចឆ្លើយបានយ៉ាងច្បាស់ដោយអំណាចនៃព្រះគម្ពីរ។ សំណួរដូចខាងលើនេះ​នៅតែត្រូវបានពួកនិកាយខុសឆ្គងខ្លះបន្តប្រើ ដើម្បីបដិសេធពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ យុទ្ធសាស្រ្តជាស្តង់ដារបស់ពួកគេគឺសួរសំណួរណាដែលគ្រីស្ទានល្មមៗមិនអាចឆ្លើយរួច។ នោះធ្វើឲ្យគ្រីស្ទានចាប់ផ្តើមសង្ស័យលើអ្វីដែលពួកគេជឿ។ ពិតណាស់ពួកខុសឆ្គងធ្វើបែប​នេះដើម្បី​ផ្សព្វផ្សាយពីគោលលទ្ធិខុសឆ្គងរបស់ខ្លួន ដោយដកខគម្ពីរមកបង្ហាញដែលមិន​តាមបរិបទនៃខគម្ពីរនោះទេ ដើម្បីបង្ហាញថា ព្រះគ្រីស្ទគ្រាន់តែជាមនុស្ស ជាហោរាដ៏ធំ ឬថា ជា “ព្រះ” តូចមួយអង្គ តែមិនមែនជាព្រះដ៏ធំ មានអំណាចចេស្តាឡើយ។ លោកពេត្រុសបាន​រំឭកយើងនៅក្នុង ១ពេត្រ.៣:១៥ ថាពួកអ្នកជឿទាំងអស់ត្រូវតែ sanctify Christ as Lord in your hearts, always being ready to make a defense to everyone who asks you to give an account for the hope that is in you. . . 15cUr [ taMg RB¼ RKIsÞ eLIg. Ca brisuT§ . enA kñúg citþ Gñk ral´ Kña. Tuk Ca RB¼ Gm©as´ cu¼. ehIy [ Rbug eRbob Ca nic©. eday suPaB ehIy ekat xøac. edIm,I nwg tb eqøIy dl´ Gñk Na Edl sYr BI ehtu én esckIþ sgÇwm rbs´ Gñk ral´ Kña


IV.      ភស្តុតាងនៃព្រះបន្ទូលអំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ

A.       ការទទួលស្គាល់របស់ព្រះ បង្ហាញភស្តុតាងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះ

1.       ថ្វាយបង្គំតែព្រះប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេស៊ូវបានទទួលការថ្វាយបង្គំ(ចោទិ.៦:១៣)
a.       ម៉ាថ.១៤:៣៣
b.       យ៉ូហ.៩:៣៥-៣៨


2.         សាសន៍យូដាបានទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាទ្រង់ជាព្រះ​  (លេវិ.២៤:១៦) លទ្ធផលនៃការប្រមាថព្រះជាម្ចាស់នឹងត្រូវចោលថ្មសម្លាប់)

a.       យ៉ូហ.៥:១៧-១៨
b.       យ៉ូហ.៨:៥៨-៥៩
c.        យ៉ូហ.១០:៣០-៣៣



B.       ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអទិករ ហើយព្រះជាព្រះអទិករ (លោកុ.១:១ និក្ខ.២០:១១)

1.       យ៉ូហ.១:៣
2.       កូល.១:១៦

3.       ហេព្រ.១:២

C.       មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះអាចអត់ទោសបាបបាន ហើយព្រះយេស៊ូវអត់ទោសបាប​
           មនុស្ស(អេស.៤៣:២៥)
1.       ម៉ាថ.៩:៥-៦
2.       លូក.១:៧៧

D.       មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះផ្តល់ជីវិត  ហើយព្រះយេស៊ូវផ្តល់ជីវិត(ចោទិ.៣២:៣៩ នេហ.៩:៦
            យ៉ូប៣៣:៤)
1.       យ៉ូហ.៥:២១
2.       យ៉ូហ.១០:២៨
3.       យ៉ូហ.១១:២៤-២៦



E.       មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះអាចប្រោសឲ្យជាពីគ្រប់ទាំងពិការភាព ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឲ្យជា​ 
           ពីពិការភាពទាំងអស់​

1.       ម៉ាថ.៤:២៣
2.       ម៉ាថ.៩:៣៥
3.       លូក.៦:១៩


F.       ព្រះជាអ្នកកាត់ទោសទាំងមនុស្សរស់និងមនុស្សស្លាប់ ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកកាត់ទោសទាំងមនុស្ស​រស់និងមនុស្សស្លាប់ដែរ(លោក.១៨:២៥, ​១សាំ.២:១០, ទំនុក.៩៨:៩, ៩៤:១-៣,១៣៥:១៤,រ៉ូម៣:៦, ហេព្រ.១០:៣០)

1.      យ៉ូហ.៥:២២,២៥-២៩  
2.      កិច្ច.១៧:៣១
3.      ២កូរ.៥:១០



G.       មានតែព្រះទេជាអ្នកប្រោសលោះ ហើយព្រះយេស៊ូវជាអ្នកប្រោសលោះ(អេស.៤១:១៤,៤៤:៦,
            ២៤,៤៩:២៦,៥៤:៥,៨,៦០:១៦)

1.       រ៉ូម៣:២៤
2.       ១ពេត្រ.១:១៨
3.       អេភ.១:៧

H.      ព្រះប៉ុណ្ណោះជាព្រះសង្គ្រោះ ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្គ្រោះ(អេស.៤៣:១១,៤៥:២១,
          យូដាស១:២៥)

1.       លូក.២:១១
2.       ទីត.២:១៣
3.       ១យ៉ូហ.៤:១៤-១៥



I.        ព្រះមានលក្ខណៈជាច្រើនជាព្រះ ហើយព្រះយេស៊ូវក៏មានលក្ខណៈទាំងនោះដែរ(និក្ខ.៣:១៤, ទំនុក៩០:២,១០២:១២)

1.       អេស.៩:៦
2.       មីក.៥:២
3.       យ៉ូហ.៨:២៤
4.       ១យ៉ូហ.៥:២០



J.       ព្រះមានសេចក្តីស្មោះត្រង់ដ៏គ្រប់លក្ខណ៍  ព្រះយេស៊ូវក៏មានសេចក្តីស្មោះត្រង់ដ៏គ្រប់លក្ខណ៍
          (ចោទ.៧:៩-១០, ទំនុក.៨៩)

1.       យ៉ូហ.១៤:៦
2.       វិវរ.១៩:១១

K.       ទាំងព្រះជាម្ចាស់និងព្រះយេស៊ូវពេញដោយសិរីល្អនិងជាព្រះដែលប្រកដោយសិរីល្អ(និក្ខ.៣៣:១៨-២៣, អេស.៤២:៨)

1.       ១កូរ.២:៨
2.       ២ថែស.២:១៤
3.       ២ពេត្រ.៣:១៨



L.       មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលបរិសុទ្ធគ្រប់លក្ខណ៍ ហើយព្រះយេស៊ូវបរិសុទ្ធគ្រប់លក្ខណ៍​
            (ទំនុក.១៦:១០,អេស.៤៨:១៧, ហូស.១១:៩)

1.       លូក.១:៣៥
2.       កិច្ច.៣:១៤



M.      ព្រះប៉ុណ្ណោះមិនចេះប្រែប្រួល ហើយព្រះយេស៊ូវមិនចេះប្រែប្រួល(ម៉ាឡ.៣:៦, រ៉ូម១:២៣, យ៉ាក១:១៧)

1.       ហេព្រ.១:៨-១២
2.       ហេព្រ ១៣:៨

N.       ព្រះជាសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយព្រះយេស៊ូវដែលជាព្រះជាសេចក្តីស្រឡាញ់(១យ៉ូហ.៤:៨,១៦)

1.       យ៉ូហ.១៣:១
2.       រ៉ូម៨:៣៥-៣៩
3.       ១យ៉ូហ.៣:១៦



O.       ព្រះមានសេចក្តីមេត្តាករុណា ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះដែលមានមេត្តករុណា               
           (សាស្ត.៣:២២- ២៣,លូក.៦:៣៦, ២កូរ.១:៣)
1.       ម៉ាថ.២០:៣០
2.       យូដ.២១



P.       ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់(Pre-incarnate Appearances of Christ) ជាទេវតានៃព្រះ យេហូវ៉ា as the Angel of the Lord

                  ព្រះគ្រីស្ទជាទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ា

ខយោងពីទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ា
លក្ខណៈរបស់ព្រះ
សេចក្តីយោងទៅព្រះគ្រីស្ទ

លោកុ.១៦:៧,១៣
ហៅថា Lord”
យ៉ូហ.២០:២៨

លោកុ.៤៨:១៥-១៦

ហៅថា God
ហេព្រ១:៨

និក្ខ.៣:២,៥,៦,១៤
ប្រកាសថាជា “I AM”

យ៉ូហ.៨:៥៨

 












ខយោងពីទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ា
លក្ខណៈរបស់ព្រះ
សេចក្តីយោងទៅព្រះគ្រីស្ទ

ចៅហ.១៣:១៥,១៨

នាមរបស់ទ្រង់គឺ Wonderful”

អេស.៩:៦

និក្ខ.២៣:២០

បញ្ជូនដោយព្រះជាម្ចាស់
យ៉ូហ.៥:៣០,៦:៣៨

និក្ខ.១៤:១៩

នាំរាស្រ្តរបស់ព្រះ

ម៉ាថ.២៨:២០

អេស.៦៣:៩

ស្រឡាញ់និងសង្រ្គោះរាស្រ្តរបស់ទ្រង់

អេភេ.៥:២៥

យ៉ូស.៥:១៣-១៥

ជាមេលើពួកពលរបស់ព្រះ

វិវរ.១៩:១១


Q.       ព្រះមានវត្តមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះដែលមានវត្តមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង(យេរេ.២៣:២៣-២៤,
           ទំនុក.១៣៩:១២,កិច្ច.១៧:២៧)

1.       ម៉ាថ.១៨:២០
2.       ម៉ាថ.២៨:២០
3.       កិច្ច១៨:១០



R.       ព្រះមានគ្រប់ព្រះចេស្តា ហើយព្រះយេស៊ូវក៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តា(លោកុ.១៧:១,យ៉ូប១៩:២៥-២៧,៤២:២)

1.       យ៉ូហ.៥:១៩
2.       ភីលីព.៣:២១
3.       វិវរ.១:៨  



S.       ព្រះជ្រាបគ្រប់ទាំងអស់ ហើយព្រះយេស៊ូវជ្រាប់គ្រប់ទាំងអស់(១សាំ.១៦:៧,យ៉ូប៣៨-៣៩,ទំនុក.១៤៥:៥)

1.       យ៉ូហ.២:២៤-២៥
2.       យ៉ូហ.១៦:៣០
3.       កូល.២:៣



T.       ព្រះជាអង្គដ៏គ្រប់លក្ខណ៍ ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះដ៏គ្រប់លក្ខណ៏(ម៉ាថ.៥:៤៨)

1.       កូល.១:១៩
2.       កូល.២:៩-១០
3.       ហេព្រ.១:៣



U.       ព្រះជាព្រះដ៏សុចរិត ហើយព្រះយេស៊ូវជាព្រះដ៏សុចរិត(ទំនុក.១១:៧,១១៦:៥,១១៩:៣៧)

1.       យេរ.២៣:៥-៦
2.       ២ធីម.៤:៨
3.       ១យ៉ូហ.២:១
V.       ព្រះបរិសុទ្ធគ្មានអំពើបាបសោះ ព្រះយេស៊ូវបរិសុទ្ធគ្មានអំពើបាបសោះ(ទំនុក.៩៩:៩, អេស.៦:៣,វិវ.៤:៨)

1.       ២កូរ.៥:២១
2.       ហេព្រ.៤:១៥
3.       ហេព្រ.៧:២៦



W.      ព្រះជាព្រះដ៏មានអំណាចសោយរាជ្យ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះដ៏មានអំណាចសោយរាជ្យ(អេស.៤០:៩-២៧, ដាន.៤:១៧, 
          ២៥,៣២)

1.         ម៉ាថ.២៨:១៨
2.         លូក.១:៣៣
3.         វិវរ.១១:១៥



V.       ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានប្រកាសថាទ្រង់ជាព្រះ

A.       ព្រះយេស៊ូវប្រកាសថាទ្រង់ជាព្រះ

1.       យ៉ូហ.៥:១៨
2.       យ៉ូហ.១០:៣៦
3.       ម៉ាថ.១២:៦

B.       បានប្រកាសថាជាព្រះអម្ចាស់លើថ្ងៃឈប់សម្រាក(និក្ខ.២០:២,៨)

ម៉ាថ.១២:៨



VI.      ព្រះយេស៊ូវមានព្រះនាមជាព្រះ ជាព្រះនាមដែលប្រើសំដៅទៅព្រះជាម្ចាស់

A.       អាដូណាយ(Adonai)

1.       ទំនុក.១១០:១
2.       ម៉ាថ.២២:៤៣-៤៦
3.       ហេព្រ.១:១៣



B.       អេឡូហ៊ីម(Elohim)

1.       អេស.៤០:៨  
2.       ១ពេត្រ.១:២៥


C.       អេម៉ាញូអែល(Emanuel)

1.       អេស.៧:១៤
2.       ម៉ាថ.១:២៣

D.       ព្រះ(God)

1.       យ៉ូហ.២០:២៨
2.       ទីត.២:១៣
3.       ហេព្រ.១:៨



E.       I AM (និក្ខ.៣:១៤)

1.       យ៉ូហ.៨:២៤,២៨,៥៨-៥៩
2.       យ៉ូហ.១៣:១៩



F.       ព្រះយេហូវ៉ា(Lord) (ភាសាក្រិកស្មើនឹងYahweh ព្រះនាមចែងក្នុងនិក្ខ.៣:១៤)

1.       កិច្ច.២:៣៦  
2.       រ៉ូម១០:៩
3.       ភីលីព២:១០-១១






Old Testament  Ref.
New Testament Ref.

Deut. 10:17 “For the Lord your God is the God of gods and the Lord of lords, the great, the mighty, and the awesome God who does not show partiality nor take a bribe.

Rev. 17:14 “These will wage war against the Lamb, and the Lamb will overcome them, because He is Lord of lords and King of kings, and
those who are with Him are the called and chosen and faithful.

Psa. 136:3 Give thanks to the Lord of lords, For His lovingkindness is everlasting.

Rev. 19:16 And on His robe and on His thigh He has a name written, “KING OF KINGS, AND LORD OF LORDS.”






4.         It is clear that the New Testament teaches the divinity of Christ.  Christ being God is the Lord and since the Lord is God and Christ is the Lord then it is also true that Jesus is the Lord God.  In Acts 2:36 Peter tells us that God has made Jesus both Lord and Christ.  In Rev. 17:14 and 19:16 Jesus is called the "Lord of lords" which tells us that He is not only Lord but the greatest Lord which is God. There is no Lordhigher than Christ.

There are many New Testament quotations from the Hebrew Scriptures which use the word Lord (Greek kurios) in reference to the God of the Old Testament.  Acts 4:26, quoting from Psalm 2:2, says, "The kings of the earth took their stand, And the rulers were gathered together against the Lord, and against His Christ."  Psalm 2:2 uses the ineffable tetragrammaton (the unutterable four letter name) usually translated LORD (Hebrew Yahweh hw:hy see Ex. 3:14 literallyI AM) to speak of Christ (see Matt. 4:7 and compare with Deut 6:16; see Rom. 9:28 and compare with Isa. 10:23; see Rom. 11:13 and compare with I Kings 19:10, 14; see James 5:11 and compare with Job 1:6ff etc.).8

These Scriptures definitively prove that Christ is Yahweh of the Old Testament.  In addition to that, the Jews translated the Hebrew Scriptures into Greek (known as the Septuagint or LXX), they usually chose to use the word kurios as a substitute for Yahweh. So it is easily proven that the term “Lord” or kurios, which appears hundreds of times in reference to Jesus Christ in the New Testament, is a direct
reference to the one and only God.  Herbert Lockyer commenting on the use of “Lordin the New Testament said: That the whole of the New Testament breathes the air of Christs Lordship can be gathered from the fact that Lord is used of Him about 650 times, 170 of which are to be found in the gospels with nearly 160 occurrences of this divine, august title being clearly identified with God.

John Stott has written, If Thomas could fall down before Jesus confessing my Lord and my God! and Paul could write of the surpassing worth of knowing Christ Jesus my Lord, we have no reason to be ashamed of using similar language ourselves or of emphasizing the importance of the personal lordship of Jesus in every individual Christian life. . . I keep returning to this simple question: Is Jesus Christ the Lord of the church, so that it submits to His teaching
however unpalatable, or is the church the lord of Jesus Christ so that it manipulates His teaching in order to make it palatable.



G.       Messiah/Christ is God (Psa. 2:2; Isa. 9:6; 11:2; Mic. 5:2)

1.         Jn. 4:25-26
2.         Acts 2:36


H.       Son of God is God

1.       Luke 1:35
2.       Heb. 1:5
3.       I Jn. 5:10-12, 20



I.        Son of Man is God (Psa. 145:10-13)

1.       Dan. 7:13-14
2.       Mt. 24:30



J.        God and Jesus are the Alpha and Omega, the First and The Last (Isa.
44:6; 48:12-16)

1.       Rev. 1:8, 17-18
2.       Rev. 22:13, 16
3.       Old Testament Parallels Between God and Jesus Christ







OLD TESTAM ENT REFERENCE ABOUT C H R IST


NAM E OR ATTR IBU TE

NEW TESTAM ENT REFERENCE
AB O U T CH R IST

Psa. 106:21; H os.
13:4; Isa. 43:3, 11;
45:21

¹ SAVIOR ¸

Acts 2:21; 4:12; Rom . 10:9; Jude
1:25

Ex. 17:6; D eu t. 32:39; II Sam . 22:32; Isa.
17:10

¹ ROCK ¸

I C or. 10:4; Isa.
8:14; I Pet. 2:6

Isa. 41:4; 44:6; 48:12

¹ THE FIRST AND TH E LAST ¸

R ev. 1:17; 2:8; 22:13

Ex. 3:14; D eut. 32:39; Isa. 43:10

¹ I AM ¸

Joh n 8:24, 58;
13:19; 18:5

Jer. 32:18; Isa. 43:10;
44:24; 45:22; Gen.
18:1, 14; (Ph il. 2:10
O .T . qu ote)

¹ G O D - AD O N AI ¸

Isa. 9:6; Jer. 23:6;
Jn . 1:1; 20:28; II Pet.
1:1; Titus 2:13; Heb.
1:8

D eut. 10:17

LO R D O F LO R D S AND KING OF
¹ KIN G S ¸

I Tim . 6:14-16; Rev.
17:14; 19:16;

G en. 1:1; Job. 33:4; Isa. 40:28

¹ CREATOR ¸

Jn. 1:3; C ol. 1:15-
17; H eb. 1:10

Psa. 27:1; Isa. 60:20; M icah 7:8

¹ LIGHT ¸

Lu ke 2:32; Jn. 1:9;
8:12;

G en. 18:25; Job 3:12

¹ JU D G E ¸

R om . 14:10; II C or.
5:10; II T im . 4:1

 
Jesus Christ is the Great “I AM”










































VII.      ERRORS CONCERNING THE DEITY OF CHRIST

There have been many errors concerning the deity of Christ throughout the centuries. The classic heresies will be dealt with in the lesson concerning the hypostatic union and the two natures of Christ. The errors listed below are general errors.

A.       Jesus is not God.
B.       Jesus is a lesser god, but not God almighty.
C.       Jesus is only half God.
D.       Jesus was a man who became God.
E.       Jesus had a divine Spirit, but wasnt God.
F.       Jesus is the same person as God the Father and/or the Holy Spirit.




VIII.    APPLICATION OF THE DEITY OF CHRIST

A.       We must believe that Jesus is God in order to be saved (Jn. 8:24). B.       The incarnation is one of the greatest proofs of Gods love for you.
C.       Jesus Christ loves you unconditionally as God, Savior, Redeemer, Lord, and
Judge.
D.       Jesus is able to fulfill all He promised you because He is God who cannot lie. E.       Jesus, being omnipresent, is always with you, sees all you are going through,
and is always there to help you.
F.         All the attributes of God are Christ’s and all their practical implications apply to the one who loved you so much that He gave His l



[1] From Documents of the Christian Church, by Henry Bettenson, quoting the church Fathers at the Council of Chalcedon, 451AD, pgs. 51-52.
[2] The portion of the Nicean Creed affirming the deity of Jesus Christ.
[3] Part of the Athanasian Creed.