ការរស់ឡើងវិញ The Resurrection កម្ពុជាសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ

ការរស់ឡើងវិញ The Resurrection

គោលលទ្ធិអំពីព្រះគ្រីស្ទ

ការរស់ឡើងវិញ

The Resurrection

ការរស់ឡើងវិញគឺជាគោលលទ្ធិមួយក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិសំខាន់ៗជាគ្រឹះនៃសេចក្តីជំនឿរបស់ គ្រីស្ទាន។ ទស្សនៈខុសឆ្គងចំពោះការរស់ឡើងវិញនឹងដឹកនាំទៅរកគោលលទ្ធិខុសឆ្គងមួយចំនួនធំផ្សេងៗទៀត។ ប្រធានបទអំពីការរស់ឡើងវិញមានមុខច្រើនដែលអាចសិក្សាបាន។ មានដូចជាការរស់ឡើងវិញនៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលយើងនឹងសិក្សាក្នុងមេរៀននេះ ការរស់ឡើងវិញនៃពួកអ្នកជឿ ការរស់ឡើងវិញនៃពួកអ្នកមិនជឿ អត្ថបទគម្ពីរសញ្ញាចាស់អំពីការរស់ឡើងវិញ អត្ថបទគម្ពីរសញ្ញាថ្មីលើការរស់ឡើងវិញ និងការ អនុវត្តន៍ជាច្រើនតាមគោលលទ្ធិនៃប្រធានបទអំពីការរស់ឡើងវិញ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងផ្តោតលើការ រស់ឡើងវិញនៃព្រះគ្រីស្ទ។

និយមន័យជាច្រើនអំពីការរស់ឡើងវិញ

A. Pocket Dictionary of Theology: “The central, defining doctrine and claim of the

Christian faith is the resurrection of Jesus Christ, whom God brought forth from the dead. The resurrection of the dead refers to the promise based on the bodily resurrection of Jesus, that all believers will one day join Christ in the resurrection. Believers will be transformed, that is, renewed both morally and physically with “spiritual” bodies adapted for eternal life with God.” “ការកំណត់និយមន័យជាស្នូលនៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីប្រកាសពីសេចក្តីជំនឿគ្រីស្ទាន គឺការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់។ ការរស់ឡើងវិញនៃអ្នកស្លាប់ សំដៅដល់សេចក្តីសន្យា ដែលផ្អែកលើការរស់ឡើងវិញខាងរូបកាយនៃព្រះយេស៊ូវ ដែលអ្នកជឿទាំង អស់ នឹងរស់ឡើងវិញជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ ពួកអ្នកជឿនឹងទទួលការផ្លាស់ប្រែ គឺផ្លាស់ប្រែខាងរូបកាយនិងខាងសីលធម៌ ជាមួយនឹងរូបកាយ “ខាងវិញ្ញាណ” ជារូបកាយដ៏អស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ”

B. វចនានុក្រម Easton’s Bible Dictionary: “Resurrection of Christ [is] one of the cardinal facts and doctrines of the gospel. If Christ be not risen, our faith is vain (1 Cor. 15:14). The whole of the New Testament revelation rests on this as an historical fact. On the day of Pentecost, Peter argued the necessity of Christ’s resurrection from the prediction in Ps. 16 (Acts 2:24-28). In his own discourses, also, our Lord clearly intimates his resurrection (Matt. 20:19; Mark 9:9; 14:28; Luke 18:33; John 2:19-22). “ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ [ជា] សេចក្តីពិតជាគ្រឹះមួយក្នុងចំណោមសេចក្តីពិតគោលលទ្ធិជាគ្រឹះជាច្រើនទៀតនៃដំណឹងល្អ។ ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើវិញទេ សេចក្តីជំនឿរបស់យើងឥតប្រយោជន៍ទទេ (1កូរ.15:14)។ ការបើកសម្តែងនៃកណ្ឌគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលផ្អែកលើសេចក្តីនេះ ជាសេចក្តីពិតជាប្រវត្តិសាស្រ្ត។ នៅថ្ងៃបុណ្យទីហាសិប លោកពេត្រុសបានវែកញែកពីភាពសំខាន់ខ្លាំងនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ចេញពីទំនាយក្នុងទំនុកដំកើង16 (កិច្ចការ2:24-28)។ នៅក្នុងសេចក្តីសន្ទនាផ្ទាល់របស់គាត់ ក៏ដូចជានៅក្នុងបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានថ្លែងយ៉ាងច្បាស់ពីព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់(ម៉ាថ.20:19; ម៉ាក. 9:9; 14:28; លូក. 18:33; យ៉ូហ. 2:19-22) ។

អ្នកប្រកាសដំណឹងល្អជាច្រើនបានផ្តល់រឿងរ៉ាវពីស្ថានភាពនានានៃការពិតជាច្រើនដែល ទាក់ទងជាមួយនឹងព្រឹត្តិការណ៍នេះ ហើយពួកសាវគជាច្រើន នៅក្នុងការបង្រៀនជាសាធារណៈរបស់ពួកគេ ក៏បានអះអាងពីសេចក្តីរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ មានការលេចឡើងដប់ដងនៃព្រះអម្ចាស់ក្រោយពេលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញត្រូវបានកត់ត្រាទុក នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។

C. ការរស់ឡើងវិញគឺជាការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់ធ្វើឲ្យម្នាក់ដែលបានស្លាប់ហើយអាចរស់ឡើងវិញខាងរូបកាយ។ ការរស់ឡើងវិញនៃព្រះគ្រីស្ទមានលក្ខណៈវិសេសដាច់ឡែកពីគេ ត្រង់ថាទ្រង់បានរស់ឡើងវិញដោយមានរូបកាយដ៏មានសិរីល្អនិងជារូបកាយ អាចរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច។

D. វចនានុក្រមThe New Bible Dictionary: “The Christological significance of the resurrection is considerable. The fact that Jesus prophesied that he would rise from the dead on the third day has important implications for his Person. One who could do this is greater than the sons of men. Paul clearly regards the resurrection of Christ as of cardinal importance. ‘If Christ has not been raised,‘ he says, ‘then our preaching is in vain, and your faith is in vain. . . . If Christ has not been raised, your faith is futile and you are still in your sins’ (1 Cor. 15:14, 17). The point is that Christianity is a gospel, it is good news about how God sent his Son to be our Saviour. But if Christ did not really rise, then we have no assurance that our salvation has been accomplished. The reality of the resurrection of Christ is thus of deep significance.” “សេចក្តីសំខាន់លេចធ្លោផ្នែកព្រះគ្រីស្ទវិទ្យាអំពីសេចក្តីរស់ឡើងវិញ គួរឲ្យគិតពិចារណា។ ការពិតដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានទាយថា ទ្រង់នឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី មានការអនុវត្តន៍ដ៏សំខាន់សម្រាប់រូបអង្គរបស់ទ្រង់។ អ្នកដែលអាចធ្វើការនេះបានគឺមានអំណាចធំជាងពួកកូនមនុស្សទៅទៀត។ លោកប៉ុលបានចាត់ទុកការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទថាសំខាន់ណាស់។ គាត់បាននិយាយថា‘បើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើងវិញទេ នោះដំណឹងល្អដែលយើងខ្ញុំផ្សាយនេះជាការឥត ប្រយោជន៍ទទេ ហើយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា ក៏ឥតអំពើដែរ. . . . បើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើងវិញមែន នោះសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏ជាការឥតអំពើ អ្នករាល់គ្នានៅក្នុងអំពើបាបនៅឡើយ’ (1 កូរ. 15:14, 17)។ ចំណុចសំខាន់គឺថា ជំនឿគ្រីស្ទានគឺជាដំណឹងល្អអំពីរបៀបដែលព្រះបានព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់មកធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើងវិញពិតប្រាកដទេ នោះយើងគ្មានការធានាអះអាងណាមួយថាយើងបានសង្គ្រោះឡើយ។ ការពិតអំពីការរស់ឡើងវិញនៃព្រះ គ្រីស្ទមានសារសំខាន់យ៉ាងស៊ីជម្រៅ”

E. សូមគិតមើលពីការអនុត្តន៍ខ្លះៗដែលបដិសេធការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ប្រសិនបើ ព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ពីស្លាប់ នោះពួកហោរានៅគម្ពីរសញ្ញាចាស់សុទ្ធតែជាពួកអ្នកកុហក់ ព្រោះថាពួកគេបានទាយទំនាយពីការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ពួកសាសន៍យូដាត្រូវបាន ចាញ់បញ្ឆោត ព្រោះពួកគេបានជឿតាមហើយបង្រៀនពីការរស់ឡើងវិញ ឯព្រះយេស៊ូវក្លាយ ជាអ្នកកុហក់ ព្រោះទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងរស់ឡើងវិញ បន្ទាប់ពីត្រូវគេសម្លាប់ ធ្វើឲ្យការស្លាប់របស់ទ្រង់ក្លាយជាសេចក្តីខុសឆ្គង ព្រោះមានមនុស្សយ៉ាងច្រើនណាស់បានឃើញទ្រង់ ក្រោយពេលទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ឯពួកសាវគក្លាយជាអ្នកកុហក់ ព្រោះពួកគេបានធ្វើបន្ទាល់ថា ព្រះគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញពីសុគត ឯមនុស្សរាប់ រយនាក់ដែលបានឃើញទ្រង់ដោយផ្ទាល់ភ្នែកក្រោយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញក្លាយជា អ្នកកុហក់ ហើយមរណៈសាក្សីរាប់រយនាក់ទៀតដែលត្រូវបានធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់ ដោយសារការការពារសេចក្តីកុហក់នៃការរស់ឡើងវិញនេះ ឯព្រះគម្ពីរពោរពេញដោយ សេចក្តីខុសឆ្គង ព្រោះបានចែងយ៉ាងច្រើនពីការរស់ឡើងវិញ ដូចនេះមិនអាចឲ្យទុកចិត្តបានឡើយ ឯយើងវិញនៅតែរស់ក្នុងអំពើបាបនៅឡើយ ព្រោះព្រះគ្រីស្ទមិនបានមានជ័យជំនះលើសេចក្តីស្លាប់ឡើយ ឯជំនឿគ្រីស្ទានវិញគឺជាត្លុកល្ខោន ជារឿងលេងសើចទេ យើងគ្មាន សង្ឃឹមទេ ព្រះគ្រីស្ទមិនអាចសង្គ្រោះយើងបានឡើយ ហើយបើព្រះគ្រីស្ទមិនរស់ឡើងវិញទេ នោះប៉ុលនឹងនិយាយថា “យើងគ្រប់គ្នាគួរឲ្យអាណិតខ្លាំងបំផុត”

F. ព្រះគម្ពីរថ្លែងពីព្រះគ្រីស្ទជាផលដំបូងពីពួកអ្នកដែលបានដេកលក់ទៅហើយ ក៏បានរស់ឡើង វិញមុនគេបង្អស់ ( 1កូរ. 15:20, 23 កូល.1:18 វិវរ.1:5)។ តើរឿងនេះអាចទៅរួចជាយ៉ាងណា ព្រោះមានការរស់ឡើងវិញជាច្រើនដែលបានកត់ត្រាទុកទាំងក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់និងគម្ពីរ សញ្ញាថ្មី?

G. John Walvoord: “It is inevitable that anyone who denies the resurrection also denies the inspiration of Scripture and usually it is also true that those who deny the inspiration of Scripture deny the bodily resurrection of Christ. The two are linked as are many other important doctrines of Biblical faith. The fact of the resurrection of Christ remains a pillar of the Christian faith without which the edifice soon totters and falls.” John Walvoordបាននិយាយថា: “នេះជាសេចក្តីរំពឹងនឹងកើតឡើងគឺថា បើនរណាម្នាក់បដិសេធការរស់ឡើងវិញ នោះក៏បដិសេធសេចក្តីបណ្តាលឲ្យតែងព្រះគម្ពីរ ហើយជា ធម្មតា អ្នកដែលបដិសេធសេចក្តីបណ្តាលឲ្យតែងព្រះគម្ពីរ នោះបដិសេធការរស់ឡើងវិញខាងរូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ សេចក្តីទាំងពីរនេះបានភ្ជាប់គ្នា និងជាមួយគោលលទ្ធិសំខាន់ៗជាច្រើនទៀតនៃសេចក្តីជំនឿតាមព្រះគម្ពីរ។ ការពិតនៃសេចក្តីរស់ឡើងវិញរបស់ ព្រះគ្រីស្ទ នៅតែជាសរសរគ្រឹះមួយនៃសេចក្តីជំនឿរបស់គ្រីស្ទាន ដែលគ្មានអ្វីទៀតធ្វើឲ្យឃ្លីងឃ្លោងនិងធ្លាក់ចុះបានឡើយ”

ការអះអាងពីព្រះគម្ពីរអំពីការរស់ឡើងវិញការដំកើងឡើងនិងការយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ

ទំនាយពីការរស់ឡើងវិញ

1. ទំនុក. 16:10 លូក. 24:44-46 (កិច្ច.13:34-35)

2. ម៉ាក. 8:31 (ម៉ាក.9:31; 10:34)

3. យ៉ូហ. 2:19

4. យ៉ូហ.10:17

5. យ៉ូហ.11:20-25

ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានបំពេញសម្រេច

1. សេចក្តីអង្កេតពីលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាការរស់ឡើងវិញ

ម៉ាថ.28:1-7

ម៉ាក. 16:1-7

លូក. 24:1-8, 12

យ៉ូហ. 20:1-10

2. កិច្ច. 4:33

3. កិច្ច.1:1-4

4. ការបង្ហាញវត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្រោយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ

ដល់នាងម៉ារីជាអ្នកស្រុកម៉ាក់ដាឡានៅឯផ្នូរតែម្នាក់ឯង។ ហេតុការណ៍នេះកត់ត្រាទុកក្នុងយ៉ូហាន20:11-18 និងក្នុងម៉ាកុស16:9-11។
ដល់ក្រុមស្រ្តីមួយក្រុម “ម៉ារីជាម្តាយយ៉ាកុប” សាឡូមេ យ៉ូអាណា និងស្រ្តីៗផ្សេងទៀត ពេលពួកគេត្រឡប់ពីផ្នូរវិញ។ ម៉ាថាយ28:1-10 បានរៀបរាប់ពីដំណើររឿងនេះ (ប្រៀបធៀបម៉ាកុស16:1-8 និងលូកា24:1-11)
ដល់ស៊ីម៉ូនពេត្រុសតែម្នាក់ឯងនៅថ្ងៃរស់ឡើងវិញ(មើលលូកា24:34; 1កូរ.15:5)
ដល់សិស្សពីរនាក់ នៅតាមផ្លូវទៅក្រុងអេម៉ោសនៅថ្ងៃទ្រង់រស់ឡើងវិញ បានកត់ត្រាយ៉ាងពិស្តានៅក្នុងលូកា(24:13-35 ប្រៀបធៀបជាមួយម៉ាក.16:12, 13)។
ដល់សាវគទាំងដប់ (ថូម៉ាស់អវត្តមាន) ហើយពួកអ្នកផ្សេងទៀត“នៅជាមួយពួកគេ” នៅ យេរូសាឡិម នៅល្ងាចថ្ងៃទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ មានអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អម្នាក់បានប្រាប់ពីដំណើររឿងនេះយ៉ូហាន(20:19-24)។
ដល់ពួកសាវគម្តងទៀត (លើកនេះថូម៉ាសមានវត្តមានជាមួយពួកគេ) នៅយេរូសាឡិម (ម៉ាក. 16:14-18 លូក. 24:33-40 យ៉ូហ. 20:26-28 សូមមើល1កូរ. 15:5ដែរ)
ដល់ពួកសាវគនៅពេលកំពុងនេសាទត្រីនៅសមុទ្រកាលីឡេ (យ៉ូហ.21:1-23)
ដល់សាវគទាំងដប់មួយនាក់និងពួកអ្នកជឿ500នាក់ក្នុងពេលមួយនៅកន្លែងដែលបាន កំណត់នៅកាលីឡេ(1កូរ.15:6 ប្រៀបធៀបជាមួយម៉ាថ. 28:16-20)
ដល់ថូម៉ាស តែក្នុងហេតុការណ៍មួយដែលមិនបានប្រាប់យើងទេ (1កូរ. 15:7)
ដល់ពួកសាវគភ្លាមៗមុនយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញ។ ពួកគេបានដើរតាមទ្រង់ពីយេរូសាឡិម ទៅភ្នំដើមអូលីវ នៅទីនោះពួកគេបានឃើញទ្រង់យាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញសន្សឹមៗ ‘ទាល់តែមានពពកមកបាំងទ្រង់ពីភ្នែកគេ’ (ម៉ាក. 16:19 លូក. 24:50-52 កិច្ច. 1:4-10)។ សូមកត់សំគាល់ថា នៅក្នុងហេតុការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់បង្ហាញឲ្យឃើញវត្តមានទ្រង់ ក្រោយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ គឺដើម្បីឲ្យពួកគេតេស្តមើលពីការពិតនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានសន្ទនាជាមួយនឹងពួកគេទល់មុខគ្នា។ ពួកគេបានប៉ះទ្រង់ (ម៉ាថ. 28:9 លូក. 24:39 យ៉ូហ. 20:27) ហើយទ្រង់បានបរិភោគនំប៉័ងជាមួយពួកគេ(លូក. 24:42, 43យ៉ូហ. 21:12, 13)
ព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យលោកប៉ុលបានឃើញនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងដាម៉ាស (កិច្ច. 9:3-9, 17; 1កូរ.15:8; 9:1)

សារៈសំខាន់នៃការរស់ឡើងវិញ

1. កិច្ច.4:2

2. កិច្ច.17:18

3. 1កូរ.15:1-19

4. 1ពេត្រ.1:3

5. 1ពេត្រ.3:21

សេចក្តីខុសឆ្គងជាច្រើនទាក់ទងនឹងការរស់ឡើងវិញ ការយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញ និងការដំកើងឡើងរបស់ព្រះគ្រីស្ទ

A. ព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ពីស្លាប់ទេ(ឧ. 1កូរ.15:12-19; 2ធី. 2:16-18)

B. ព្រះគ្រីស្ទរស់ឡើងវិញខាងវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ ក្រោយទ្រង់សុគតទៅ គ្មានរូបកាយទេ (1យ៉ូហ.1:1-3)

C. ព្រះគ្រីស្ទរស់ឡើងវិញជាមួយនឹងរូបកាយចាស់របស់ទ្រង់

D. ព្រះគ្រីស្ទមិនមែនជាអ្នកមុនគេក្នុងចំណោមពួកមនុស្សស្លាប់ឬជាផលដំបូងនៃសេចក្តីរស់ឡើងវិញ ទេ ព្រោះមានអ្នកផ្សេងទៀតជាច្រើនបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញមុនទ្រង់។

E. ព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ពីស្លាប់ទេ ទ្រង់គ្រាន់តែសន្លប់នៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ ត្រូវបានគេគិតថាស្លាប់តែបានដឹងខ្លួនវិញនៅក្នុងផ្នូរ ហើយមនុស្សបានគិតថាទ្រង់បានងើបពីសន្លប់វិញ។

ការរស់ឡើងវិញមិនត្រូវបានគេបដិសេធដោយព្រោះភស្តុតាងមិនគ្រប់គ្រាន់នោះទេ តែភស្តុតាងត្រូវបានគេ បដិសេធនិងបំភ្លៃពន្លើស ដោយព្រោះការរស់ឡើងវិញត្រូវបានគេបដិសេធ។ ការរស់ឡើងវិញត្រូវបានគេយល់ថាជារឿងដែលមិនអាចទៅរួច ហើយមានការប៉ុនប៉ងតិចតួច ដើម្បីពន្យល់ភស្តុតាងនៃភាពមិនអាចទៅរួចនោះ តែការមិនជឿលើអធិធម្មជាតិគឺជាឫកពាក្រអឺតក្រទមបំផុត។ ពួកគេធ្វើព្រងើយ មិនខ្វល់ពីអ្វីដែលត្រូវបាន អះអាង។ វិធីនេះមិនតាមរបៀបវិទ្យាសាស្រ្តខ្លាំងមែនទែន។ វិធីសាស្រ្តដែលតាមវិទ្យាសាស្រ្តពិតប្រាកដ គឺ ពិនិត្យពិច្ច័យការពិតទាំងឡាយ ហើយបន្ទាប់មកបង្កើតទ្រឹស្តីមួយ មិនមែនបង្កើតទ្រឹស្តីមុនហើយទើបបំពាននិងបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ការពិតនោះទេ។

(W . Graham Scrogie, as quoted by Oswald Sanders in his work The Incomparable Christ, pg. 212.)

F. ពួកសាវគបានដើរលបៗរំលងពួកទាហានរ៉ូមដែលយាមកាមផ្នូរ ពេលពួកគេកំពុងដេកលង់លក់ ប្រមៀលថ្មមាត់ផ្នូរដោយស្ងាត់ៗ ហើយលួចយកព្រះសពព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីបញ្ឆោតថា ព្រះយេស៊ូវ បានរស់ពីសុគតឡើងវិញហើយ។

ការអនុវត្តន៍ពីការរស់ឡើងវិញការដំកើងឡើងនិងការយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ

A. ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ នោះយើងនឹងរស់ឡើងវិញដូចទ្រង់ដែរ

B. ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ នោះយើងមានសេចក្តីសង្ឃឹមចំពោះអនាគត

C. ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ យើងមិនខ្លាចសេចក្តីស្លាប់ទេ

D. ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ យើងដឹងថា យើងបម្រើព្រះសង្គ្រោះដ៏មានព្រះជន្មរស់ដែលនឹងយាងត្រឡប់មកផែនដីវិញទាំងមានរូបកាយនិងសាច់ឈាមផងដែរ។

E. ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ យើងដឹងថា នៅពេលយើងទៅដល់ស្ថានសួគ៌ យើងនឹងមានសភាពដូចជាទ្រង់ ដូចទ្រង់នឹងបានជាអង្គដែលរស់ឡើងវិញដូចយើងដែរ។

DOCTRINE OF CHRIST

The Resurrection

The resurrection is one of the foundational and essential doctrines of the Christian faith. A false view of the resurrection leads to an avalanche of other false doctrines. The topic of resurrection has many facets which could be studied. There is the resurrection of Christ, which we will study in this lesson, the resurrection of believers, the resurrection of unbelievers, Old Testament texts on the resurrection, New Testament texts on the resurrection, and the many doctrinal implications of these various resurrection topics. In this lesson we focus on the resurrection of Christ.

DEFINITIONS OF THE RESURRECTION

A. Pocket Dictionary of Theology: “The central, defining doctrine and claim of the

B. Easton’s Bible Dictionary: “Resurrection of Christ [is] one of the cardinal facts and doctrines of the gospel. If Christ be not risen, our faith is vain (1 Cor. 15:14).

The whole of the New Testament revelation rests on this as an historical fact. On the day of Pentecost, Peter argued the necessity of Christ’s resurrection from the prediction in Ps. 16 (Acts 2:24-28). In his own discourses, also, our Lord clearly intimates his resurrection (Matt. 20:19; Mark 9:9; 14:28; Luke 18:33; John 2:19-

22).

The evangelists give circumstantial accounts of the facts connected with that event, and the apostles, also, in their public teaching largely insist upon it. Ten different appearances of our risen Lord are recorded in the New Testament.”²

C. A resurrection is an act of God whereby He causes someone who has died to come to life again physically. The resurrection of Christ was unique in that He was raised with a glorified body fit for eternity.

D. The New Bible Dictionary: “The Christological significance of the resurrection is

considerable. The fact that Jesus prophesied that he would rise from the dead on the third day has important implications for his Person. One who could do this is greater than the sons of men. Paul clearly regards the resurrection of Christ as of cardinal importance. ‘If Christ has not been raised,‘ he says, ‘then our preaching is in vain, and your faith is in vain. . . . If Christ has not been raised, your faith is futile and you are still in your sins’ (1 Cor. 15:14, 17). The point is that Christianity is a gospel, it is good news about how God sent his Son to be our Saviour. But if Christ did not really rise, then we have no assurance that our salvation has been accomplished. The reality of the resurrection of Christ is thus of deep significance.”³

E. Consider some of the implications of denying the resurrection of Christ. If Christ did not rise from the dead then the Old Testament prophets were liars, since they predicted the resurrection; the Jews were deceived, since they taught and believed the resurrection; Jesus was a liar, since He said He would rise again after being killed and must have faked His death since many people saw him after his crucifixion; the apostles were liars, since they testified that Christ rose from the dead; the hundreds of people who personally saw Christ after his resurrection were liars; hundreds have been murdered, tortured and martyred defending the lie of the resurrection; the Scriptures are full of errors as they constantly attest to the resurrection and hence cannot be trusted; we are still in our sins, Christ had no victory over death; Christianity is a farce; we have no hope, Christ cannot save us; and if Christ was not raised, the Apostle Paul says, “we are of all men most to be pitied.”

F. The Scripture speaks of Christ as the first fruits of the dead, and the first born from the dead (I Cor. 15:20, 23; Col. 1:18; Rev. 1:5). How can this be since there were other resurrections recorded in both the Old Testament and the New

Testament before Christ was raised?

SCRIPTURAL PROOF OF CHRIST’S RESURRECTION, ASCENSION, AND EXALTATION

Resurrection Predicted

1. Psa. 16:10 cf. Luke 24:44-46 (also Acts 13:34-35)

2. Mk. 8:31 (also Mk. 9:31; 10:34)

3. Jn. 2:19

4. Jn. 10:17

5. Jn. 11:20-25

Resurrection of Christ Fulfilled

1. Survey the parallel resurrection accounts below

Mt. 28:1-7

Mk. 16:1-7

Lk. 24:1-8, 12

Jn. 20:1-10

2. Acts 4:33

3. Rom. 1:1-4

4. Post Resurrection Appearances of Christ

a. To Mary Magdalene at the sepulchre alone. This is recorded at length only by John (20:11-18), and alluded to by Mark (16:9-11).

b. To certain women, “the other Mary,” Salome, Joanna, and others, as they returned from the sepulchre. Matthew (28:1-10) alone gives an account of this. (Comp. Mark 16:1-8, and Luke 24:1-11.)

c. To Simon Peter alone on the day of the resurrection. (See Luke

24:34; 1 Cor. 15:5.)

d. To the two disciples on the way to Emmaus on the day of the resurrection, recorded fully only by Luke (24:13-35. Comp. Mark

16:12, 13).

e. To the ten disciples (Thomas being absent) and others “with them,” at Jerusalem on the evening of the resurrection day. One of the evangelists gives an account of this appearance, John (20:19-24).

f. To the disciples again (Thomas being present) at Jerusalem (Mark

16:14-18; Luke 24:33-40; John 20:26-28. See also 1 Cor. 15:5).

g. To the disciples when fishing at the Sea of Galilee. Of this appearance also John (21:1-23) alone gives an account.

h. To the eleven, and above 500 brethren at once, at an appointed place in Galilee (1 Cor. 15:6; comp. Matt. 28:16-20).

i. To James, but under what circumstances we are not informed (1 Cor. 15:7).

j. To the apostles immediately before the ascension. They accompanied him from Jerusalem to Mount Olivet, and there they saw him ascend ‘till a cloud received him out of their sight’ (Mark 16:19; Luke 24:50-52; Acts 1:4-10).

It is worthy of note that it is distinctly related that on most of these occasions our Lord afforded his disciples the amplest opportunity of testing the fact of his resurrection. He conversed with them face to face. They touched him (Matt. 28:9; Luke 24:39; John 20:27), and he ate bread with them (Luke 24:42, 43; John 21:12, 13).

k. Christ’s manifestation of himself to Paul at Damascus, who speaks of it as an appearance of the risen Saviour (Acts 9:3-9, 17; 1 Cor.

15:8; 9:1).

Significance of the Resurrection

1. Acts 4:2

2. Acts 17:18

3. I Cor. 15:1-19

4. I Pet. 1:3

5. I Pet. 3:21

ERRORS CONCERNING CHRIST’S RESURRECTION, ASCENSION, AND

EXALTATION

A. Christ did not rise from the dead (e.g. I

Cor. 15:12-19; II Tim. 2:16-18).

B. Christ was only spiritually alive after he died and had no body (I Jn. 1:1-3).

C. Christ was raised with the same physical body.

D. Christ was not the first born from the dead or the first fruits of the resurrection because others were resurrected before him.

E. Christ didn’t rise from the dead, he merely fainted on the cross, was thought to be dead, woke up in the tomb and people merely thought He had risen from a faint.

The resurrection is not denied because the evidence is regarded as insufficient, but the evidence is rejected and repudiated because the resurrection is denied. A resurrection is regarded as impossible and little attempt is made to explain away the evidence on which it rests. But the improbability of supernaturalism is one of the most arrogant assumptions ever made. It takes for granted what still needs to be proved. Such a method is utterly unscientific. The true scientific method is to examine the facts and then form a theory; not first form a theory and then flout and repudiate and deny the facts.

(W . Graham Scrogie, as quoted by

Oswald Sanders in his work The

Incomparable Christ, pg. 212.)

F. The disciples snuck past the Roman guards while they were sleeping, quietly rolled the stone away, and took the body of Jesus to make it look like Jesus rose from the dead.

APPLICATION OF CHRIST’S RESURRECTION, ASCENSION, AND EXALTATION

A. Because Christ was raised from the dead we too will be raised just like He was.

B. Because of the resurrection of Christ we can have hope for the future.

C. Because Christ was raised we don’t need to fear death.

D. Because Christ rose from the dead we know we serve a living Savior who will one day physically and bodily return to earth.

E. Because Christ was resurrected from the dead we know that when we get to heaven we will be like Him as He will be a resurrected man like us.