គោលលទ្ធិអំពីព្រះគ្រីស្ទ
ស្តេចលើអស់ទាំងស្តេច ព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងព្រះអម្ចាស់
King of Kings and Lord of Lords
មួយក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិសំខាន់ៗបំផុតអំពីព្រះគ្រីស្ទគឺជាភាពជាស្តេចរបស់ទ្រង់។
ព្រះបន្ទូលនៃព្រះប្រាប់យ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះយេស៊ូវជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេច។ ផ្ទុយទៅវិញមានពួកអ្នកដែលអះអាងថាខ្លួនជាគ្រីស្ទានសព្វថ្ងៃនេះបែរជាមើលឃើញថាសំខាន់តិចតួចឬបដិសេធពីភាពសោយរាជ្យជាស្តេចយ៉ាងពេញលេញ
បដិសេធពីច្បាប់នៃធម្មជាតិ និងមុខងារជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេចរបស់ព្រះយេស៊ូវទៅវិញ។ ពួកគេចង់បានព្រះយេស៊ូវមួយដែលល្អ អាចគ្រប់គ្រងបាន
ស្រុះស្រួលនឹងអំពើបាប មានតែស្រឡាញ់ គ្មានការកាត់ទោស គ្មានខ្ញាល់
ឬគ្មានទាមទារអ្វីទេ។ ពួកគេចង់ហៅព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់
តែមិនចង់ធ្វើតាមការបង្គាប់របស់ទ្រង់ទេ។ សេចក្តីជំនឿនិងកិរិយាប្រព្រឹត្តបែបនោះ
បណ្តាលឲ្យពួកគេបង្កើតព្រះយេស៊ូវមួយទៀតដោយខ្លួនឯងទៅតាមការស្រម័យចង់បានរបស់ខ្លួន មិនចង់បានព្រះយេស៊ូវដែលព្រះគម្ពីរថ្លែងប្រាប់ទេ។ នេះជាសេចក្តីខុសឆ្គងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរមួយ។ លទ្ធផលដ៏អាក្រក់នៃការបដិសេធព្រះយេស៊ូវថាមិនមែនជាព្រះអម្ចាស់និងស្តេច
គឺធ្លាក់ក្នុងបឹងភ្លើងអស់កល្បជានិច្ច។ លោកអ្នកមិនអាចទទួលព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្គ្រោះ
ដោយមិនទទួលទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេចបានឡើយ។ ដូច្នេះ
ដើម្បីទទួលព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្គ្រោះ
គឺត្រូវទទួលព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេចផងដែរ។ នៅក្នុងមេរៀននេះយើងនឹងរៀនគោលលទ្ធិអំពីភាពជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេចរបស់ព្រះគ្រីស្ទ
ដើម្បីកុំឲ្យយើងចាញ់បញ្ឆោតនិន្នាការ ទាំងឡាយនៅសម័យនេះដែលព្យាយាមយកអ្វីផ្សេងមកជំនួសព្រះសង្គ្រោះពិតប្រាកដដែលជាព្រះ
និងជាស្តេច។
និយមន័យពាក្យគន្លឹះ
A. អំណាច
វចនានុក្រមThe
New
Bible Dictionary: “អំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ជាទស្សនៈគំនិត១នៃភាពជាស្តេចរបស់ទ្រង់។
ទាំងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ និងជាផ្លូវការ ព្រោះព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រាព្រះផង
ជាកូនមនុស្សដែរ (ឧ.ព្រះមេស្ស៊ីក្នុងភាពជាមនុស្ស(the Messianic man)។
ជាព្រះមេស្ស៊ីនិងជាមនុស្ស អំណាចរបស់ទ្រង់ពិតប្រាកដ
ពីព្រោះជាអំណាចដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឲ្យទ្រង់ដើម្បីធ្វើតាមបង្គាប់របស់ទ្រង់ (ព្រះគ្រីស្ទមានសេចក្តីអស្ចារ្យក្នុងចិត្តចំពោះមេទ័ពដែលមើលឃើញពីអំណាចនេះ-ម៉ាថ. 8:9f)។ ក្នុងនាមជា
ព្រះរាជបុត្រាព្រះ ទ្រង់មានអំណាចពិតប្រាកដជាព្រះ
គឺអំណាចកាត់ទោសដែលព្រះបានប្រទានឲ្យទ្រង់
ដើម្បីឲ្យទ្រង់ទទួលបានការគោរពដំកើងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ (ព្រោះការកាត់ទោសគឺជាការងាររបស់ព្រះ) និងដោយព្រោះទ្រង់ជាកូនមនុស្សដែរ(ព្រោះការកាត់ទោសជាការងាររបស់ព្រះមេស្ស៊ី) (យ៉ូហ. 5:22f., 27)។ សរុបសេចក្តីមក
អំណាចរបស់ទ្រង់ជាព្រះមេស្ស៊ី : ជាព្រះ-មនុស្ស(God-man) ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់នៅក្នុងសណ្ឋានពីរគឺ(a)
ជាមនុស្សក្នុងភាពជាអ្នកបំរើ ដែលយើងដឹងពី មុខងារទ្រង់ជាហោរា ជាសង្ឃ និងជាស្តេច ហើយនិង (b) ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ
ជាអទិកររួមជាមួយនឹងព្រះវរបិតានិងមានចំណែកក្នុងគ្រប់ទាំងកិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតា(យ៉ូហ.5:19ff)”
B. ស្តេច
វចនានុក្រមDictionary of Biblical Imagery: “កម្រមានរូបភាពណាដែលសាយភាយធំជាងការរៀបរាប់ពីស្តេចណាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
រូបរាងកាយទាក់ទាញ ទទួលបានការគោរពពីបណ្តារាស្រ្តរបស់ខ្លួន នោះស្តេចជាអ្នកការពារ
ផ្តល់យុត្តិធម៌និងសេចក្តីមេត្តា ហើយជានិមិត្តរូបនៃអំណាច។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរបានចែងពីរូបភាពពីរនៃស្តេច-ព្រះជាម្ចាស់ជាស្តេច
ហើយនិងមនុស្សដែលបានទទួលការតាំងឡើងជាស្តេច។
សេចក្តីសំខាន់នៅក្នុងទេវសាស្រ្តនៃព្រះគម្ពីរគឺថា មនុស្សដែលបានតាំងឡើងជា
ស្តេចត្រូវឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញពីព្រះជាម្ចាស់ជាស្តេច
ហើយដោយទីបំផុតទាំងពីររួបរួមក្លាយជាមួយ”
C. នគរ
1. វចនានុក្រមPocket Dictionary of Theological Terms: “ នគរគឺជារាជ្យរបស់ព្រះដូចបានប្រកាសនិង
បានបំពេញដោយព្រះជន្មរស់នៅ ព័ន្ធកិច្ច ការសុគត ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ និង
ការចាក់បង្ហូរ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកក្នុងពិភពលោកនេះ។ នៅក្នុងន័យនេះ
ឥឡូវព្រះគ្រីស្ទកំពុងតែសោយរាជ្យ ហើយ នគរព្រះបានមកដល់ហើយ។ ក្នុងពេលទន្ទឹមគ្នានេះ
ពួកជំនុំរង់ចាំភាពពេញលេញនៃរាជ្យរបស់ព្រះនៅថ្ងៃ អនាគត។ នគរព្រះគឺ “បានមកដល់ហើយ”
តែ “មិនទាន់ពេញលេញ”
សម្តែងថាជាសេចក្តីពិតដែលបាន ប្រទានមក(ឬអំណាចព្រះកំពុងធ្វើការនៅបច្ចុប្បន្នកាល)
និងជាដំណើរការដែលកំពុងធ្វើចលនាឆ្ពោះទៅការបំពេញសម្រេចឬទៅភាពពេញលេញនៅថ្ងៃអនាគត”
2. វចនានុក្រមTyndale Bible
Dictionary:
“អំណាចសោយរាជ្យនៃព្រះ បង្ហាញឲ្យឃើញតាមរយៈព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើផែនដី
និងបានពេញលេញនៅពេលនគរនៃផែនដីបានក្លាយជានគរនៃ
ព្រះអម្ចាស់របស់យើងនិងព្រះគ្រីស្ទរបស់ទ្រង់(វិវរ.11:15)”
D. ព្រះអម្ចាស់
1. វចនានុក្រមEaston’s Bible Dictionary: “[ពាក្យជាភាសាហេព្រើរ] Jehovah, បកប្រែជាLORD
ក្នុងព្រះគម្ពីរភាសាអង់គ្លេសក្នុងភាពជាតួអក្សរធំ
នេះជាព្រះនាមដ៏ត្រឹមត្រូវនៃព្រះនៅក្នុងភាសាហេព្រើរ. . [ពាក្យហេព្រើរ] adon, មានន័យថាជាអង្គដែលមានអំណាចគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង
ប្រៀបបាននឹងអំណាច ចៅហ្វាយលើពួកទាសករ(លោកុ.24:14,
27)
ឬអ្នកគ្រប់គ្រងលើរបស់របររបស់ខ្លួន(45:8)
ឬប្តីលើប្រពន្ធ របស់ខ្លួន(18:12). . . ភាសាក្រិកគឺkurios ជាចៅហ្វាយធំបំផុត”
2. សៀវភៅ
Moody Handbook of
Theology: “ព្រះនាមរបស់ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់ជាការសិក្សាដ៏សំខាន់មួយ
ព្រោះ “ព្រះនាម ព្រះអម្ចាស់(Lord) បានលេចឡើងយ៉ាងតិច144ដងបូកជាមួយ95ដងទៀត ភ្ជាប់ជាមួយនឹងព្រះនាម ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ(Jesus Christ)” ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់សំគាល់ពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់(រ៉ូម10:9; 1កូរ.12:3 ភីល. 2:9). . . ពាក្យព្រះអម្ចាស់សំគាល់ពីអំណាច (ភីល.2:9). . . ពាក្យព្រះអម្ចាស់សំគាល់ពីភាពសោយរាជ្យរបស់ព្រះ។
ប្រកាសពីព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់ គឺប្រកាសពីអំណាច សោយរាជ្យជាព្រះរបស់ទ្រង់(2 កូរ.4:5)
លុតជង្គង់នៅចំពោះទ្រង់គឺថ្វាយបង្គំទ្រង់និងទទួលស្គាល់ទ្រង់ជា ព្រះ។
អំណាចសោយរាជ្យជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទលើគ្រីស្ទានទាំងអស់ សង្កត់ធ្ងន់ជាពិសេសនៅក្នុងគម្ពីរ
រ៉ូម14:5-9 និងនៅក្នុងព្រះនាម
“ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ” “ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ”
និង“ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង”
ព្រះអម្ចាស់សំគាល់ពីភាពជាស្តេចនិងជាអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេស៊ូវ។
ព្រះអម្ចាស់ក៏ត្រូវគេយល់ថាជាពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ “ស្តេច” ព្រះនាមទាំងពីរអាចប្រើប្តូរគ្នាបាន។
នៅក្នុងអត្ថន័យនេះព្រះអម្ចាស់សង្កត់ធ្ងន់លើភាពជាស្តេចរបស់ព្រះយេស៊ូវលើពួកអ៊ីស្រាអែលនិងពួកជំនុំ
ក៏ដូចជាភាពជា អម្ចាស់របស់ទ្រង់លើពិភពលោកទាំងមូល(cf. 1ធី.6:15; 1កូរ.15:25)”
គំនិតទាំងឡាយដែលគួរត្រិះរិះពិចារណា
A. John MacArthur: “អត្ថបទទស្សនាវត្តីមួយបានរិះគន់ទាស់នឹងភាពជាព្រះអម្ចាស់និងសេចក្តីសង្គ្រោះ
ដោយចោទសួរថា “តើម្នាក់ៗត្រូវតែលើកព្រះគ្រីស្ចជាព្រះអម្ចាស់
ជាលក្ខ័ណ្ឌសម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះឬ?” មិនតិចជាងដប់ដងឡើយនៅក្នុងសេចក្តីសង្ខេបពីរទំព័រ
ដែលអ្នកនិពន្ធបាននិយាយពី “ការលើកព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់នៃជីវិតរបស់គេ”
ពាក្យនោះបានក្លាយជាពាក្យដែលជំនាន់របស់យើងស្គាល់ជាទូទៅ
ដែលគ្រីស្ទានខ្លះត្រូវល្បួងឲ្យគិតថាវាស្របតាមព្រះគម្ពីរ។ តែតាមពិតមិនមែនឡើយ។
ព្រះគម្ពីរមិនដែលថ្លែងពីនរណាម្នាក់“បានលើក”ព្រះគ្រីស្ទឲ្យធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ទេ
ក្រៅតែពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែល “លើកព្រះយេស៊ូវឲ្យធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ហើយជាព្រះគ្រីស្ទ” (កិច្ច.2:36)។ ទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់លើទាំងអស់
(រ៉ូម14:9 ភីល.2:11) ហើយតាមព្រះរាជបញ្ជារនៃព្រះគម្ពីរ គឺមិនមែនដើម្បី “តាំង”
ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ទេ តែគឺ ឱនគោរពថ្វាយបង្គំភាពជាព្រះអម្ចាស់របស់ទ្រង់ទៅវិញទេ។
ពួកអ្នកដែលបដិសេធភាពជាព្រះអម្ចាស់របស់ទ្រង់ មិនទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះឡើយ(cf. 1កូរ.12:3លូក. 6:46-49)។
យើងបានសង្កេតពីបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងម៉ាថាយ7:22 ហើយថាពួកអ្នកដែលគ្រាន់តែហៅទ្រង់ថាព្រះអម្ចាស់ៗ
តែមិនធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះ វរបិតាទេ នឹងមិនបានចូលនគរស្ថានសួគ៌ឡើយ”
B. វចនានុក្រមTyndale Bible
Dictionary:
“នៅក្នុងសេចក្តីអធិប្បាយគ្រីស្ទានដំបូងបង្អស់ ភាពជាព្រះអម្ចាស់
របស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានយកជាស្នូលនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ(កិច្ច.2:21)។
គឺហាក់បីដូចជា ការប្រកាសជាសាធារណៈ ថាព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់ទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ និងជាការបង្ហាញពីសេចក្តីជំនឿគ្រីស្ទាន និងជា
មូលដ្ឋាននៃការក្លាយជាសមាជិកក្នុងពួកជំនុំរបស់ពួកសាវគ(កិច្ច.16:31 រ៉ូម10:9; 1កូរ.12:3
ភីល.2:11)។ ដូច្នេះ
នេះអាចកាន់តែក្លាយជាសេចក្តីប្រកាសជាផ្លូវការ
ជាជាងការសំដែងទឹកចិត្តស្មោះចំពោះសេចក្តីជំនឿ - ការព្រមាននៅក្នុងម៉ាថាយ7:21 និងលូកា6:46” ។
ខគម្ពីរគន្លឹះអំពីព្រះគ្រីស្ទជាស្តេច
A. បទគម្ពីរដែលបានទាយទំនាយថាព្រះយេស៊ូវជាស្តេច
1. លោក. 49:9-10
2. ជនគ. 24:17
3. ទំន. 2:6-12
4. អេស. 9:6-7
5. យេរេ.23:5
B. ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាស្តេចក្នុងដំណើរយាងមកលើកទី១របស់ទ្រង់
1. ម៉ាថ. 2:1-2
2. យ៉ូហ.1:47-49
3. លូក.19:37-38
4. យ៉ូហ.18:37
5. យ៉ូហ.19:19
|
C. បច្ចុប្បនព្រះយេស៊ូវគ្រប់គ្រងជាស្តេចនៃស្ថានសួគ៌និងផែនដី
1. វិវរ. 3:21
2. វិវរ.17:14
D. ព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញជាស្តេច
1. សាក.14:3-4, 9
2. ម៉ាថ. 24:29-31
E. ភាពសោយរាជ្យជាស្តេចរបស់ព្រះយេស៊ូវ
1. យេរ.23:5-6
2. ដាន. 2:44
3. ដាន. 7:13-14
4. វិវរ.11:15
|
IV. សេចក្តីខុសឆ្គងជាច្រើនអំពីព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេច
A. អ្នកអាចជឿថាព្រះគ្រីស្ទជាព្រះសង្គ្រោះ
តែមិនចាំបាច់ទទួលទ្រង់ទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ទេ
B. អ្នកអាចត្រូវបានសង្គ្រោះដោយព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ
តែអ្នកមិនចាំបាច់ស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ទេ
C. ព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្គ្រោះដែលមានព្រះទ័យស្រឡាញ់អាណិតមេត្តា
ទ្រង់មិនមែនជាស្តេចដែលទាមទារចង់បានអ្វីៗពីយើងទេ
D. ព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើជាស្តេច
តែឥឡូវនេះទ្រង់មិនមែនកំពុងតែគ្រប់គ្រងក្នុងនាមជាស្តេចទេ
E. ការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីនេះមានតែខាងវិញ្ញាណតាមរយៈពួកជំនុំតែប៉ុណ្ណោះ
F. ព្រះយេស៊ូវនឹងមិនយាងមកវិញក្នុងនាមជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេចដើម្បីសោយរាជ្យលើផែនដី1000 ឆ្នាំទេ
G. បើអ្នកមិនចង់បានព្រះយេស៊ូវជាស្តេចរបស់អ្នកទេ
ទ្រង់នឹងចាកចេញពីអ្នក ឲ្យអ្នកធ្វើស្តេចលើខ្លួនឯង
H. យើងត្រូវតែធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវក្លាយជាព្រះអម្ចាស់
ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះ
V. ការអនុវត្តន៍អំពីព្រះគ្រីស្ទជាស្តេច
A. យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់
ជាគ្រូ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ធំ និងជាស្តេច ដើម្បីទទួល
សេចក្តីសង្គ្រោះ។
B. បើយើងជឿព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់និងជាស្តេច
នោះយើងត្រូវតែជឿដែរថាយើងជាទាសករដែលត្រូវតែស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់។
C. យើងអាចរីករាយនិងសម្រាកដោយដឹងប្រាកដថា
ឥឡូវនេះទ្រង់កំពុងសោយរាជ្យនៅស្ថានសួគ៌និងផែនដី។
0Awesome Comments!